نادر ابراهیمی، متولد ۱۴ فروردین ۱۳۱۵ در تهران و درگذشته ۱۶ خرداد ۱۳۸۷ در تهران، داستاننویس ایرانی بود. او در رشته زبان و ادبیات انگلیسی تحصیل کرد. ابراهیمی از ۱۳ سالگی به یک سازمان سیاسی پیوست که این فعالیتها منجر به دستگیری و زندان او شد. او در طول زندگی خود شغلهای مختلفی را تجربه کرد، از جمله کارگری در چاپخانه، مترجمی، ویراستاری و تدریس. در تمام این سالها، نوشتن را از ۱۵ سالگی کنار نگذاشت. ابراهیمی در سال ۱۳۴۲ نخستین کتاب خود با عنوان "خانهای برای شب" را منتشر کرد. تا سال ۱۳۸۰ بیش از صد کتاب از او منتشر شد که شامل رمان، داستان کوتاه، کتاب کودک و نوجوان و فیلمنامه است. ابراهیمی چندین فیلم مستند و سینمایی و دو مجموعه تلویزیونی را کارگردانی و نوشته است. او عنوان "نویسنده برگزیده ادبیات داستانی ۲۰ سال بعد از انقلاب" را به خاطر رمان هفت جلدی "آتش بدون دود" به دست آورد. او همچنین در زمینه ادبیات کودکان جایزه نخست براتیسلاوا و یونسکو را دریافت کرده است.
